TWEE MIRAKELEN
Amsterdam
Als kleine jongen werd ik geconfronteerd met het Mirakel van Amsterdam. Elk jaar op 15 maart liepen mijn vader, broers, en ik in de nacht de “Stille Omgang” dat was een tocht van onze parochiekerk naar het Begijnhof bij de Kalverstraat waar in 1345 het Mirakel had plaatsgevonden. Wij waren niet de enigen want in de nacht van 15 maart maakten vele katholieke mannen die tocht, en overdag vrouwen en kinderen.
Een oude visser IJsbrand Dommer had in die nacht in 1345 de laatste sacrementen ontvangen, maar spoedig daarop met zijn laatste maal uitgebraakt.
De dienstbode had het braaksel in het vuur geworpen; maar zie de hostie ontsteeg het vuur en bleef er boven zweven. Deze gebeurtenis werd het Mirakel van Amsterdam, en jaarlijks herdacht.
Avignon
Ik ben nu in een gehuurd appartement in Avignon. Het net van de wifi alhier heet “miracle”. Er heeft zich hier vlakbij in Avignon in de veertiende eeuw ook een mirakel voltrokken. Waar het appartement nu staat was toen een grindbank die regelmatig onder water stond net buiten de stad. Het was een plaats waar misdadigers door verbranding ter dood werden gebracht.
Op 24 maart 1320, werd een vissersjongen door zijn moeder beschuldigd een misdaad tegen de natuur te hebben begaan (waarschijnlijk betrof het een op zich natuurlijke handeling, die wegens verspilling echter niet tot doopbaar nageslacht zou kunnen leiden).
Hij werd veroordeeld om levend verband te worden en naar de brandplaats gebracht. De jongen schreeuwde dat hij onschuldig was en riep de Heilige Maagd aan. Het vuur werd aangestoken maar verteerde de veroordeelde niet. De procedure werd een aantal malen herhaald, er werd olie op de vlammen gegooid, maar er gebeurde niets.
De Maagd geloofde de jongen kennelijk of - ze had immers zelf een zoon - vond het vergrijp onschuldig.
De Paus, nooit ver weg in Avignon in die tijd, werd er bijgehaald die persoonlijk de onmogelijkheid van de verbrandingsdood constateerde.
De vissersjongen werd door de Paus vrijgesproken. Het mirakel werd officieel erkend in een proclamatie uit 1326. En er werd een kapel op de brandplaats gebouwd. Wij kijken vanaf ons terras op de zijkant van le Chapelle Notre Dame du Miracle.
Amsterdam
Als kleine jongen werd ik geconfronteerd met het Mirakel van Amsterdam. Elk jaar op 15 maart liepen mijn vader, broers, en ik in de nacht de “Stille Omgang” dat was een tocht van onze parochiekerk naar het Begijnhof bij de Kalverstraat waar in 1345 het Mirakel had plaatsgevonden. Wij waren niet de enigen want in de nacht van 15 maart maakten vele katholieke mannen die tocht, en overdag vrouwen en kinderen.
Een oude visser IJsbrand Dommer had in die nacht in 1345 de laatste sacrementen ontvangen, maar spoedig daarop met zijn laatste maal uitgebraakt.
De dienstbode had het braaksel in het vuur geworpen; maar zie de hostie ontsteeg het vuur en bleef er boven zweven. Deze gebeurtenis werd het Mirakel van Amsterdam, en jaarlijks herdacht.
Avignon
Ik ben nu in een gehuurd appartement in Avignon. Het net van de wifi alhier heet “miracle”. Er heeft zich hier vlakbij in Avignon in de veertiende eeuw ook een mirakel voltrokken. Waar het appartement nu staat was toen een grindbank die regelmatig onder water stond net buiten de stad. Het was een plaats waar misdadigers door verbranding ter dood werden gebracht.
Op 24 maart 1320, werd een vissersjongen door zijn moeder beschuldigd een misdaad tegen de natuur te hebben begaan (waarschijnlijk betrof het een op zich natuurlijke handeling, die wegens verspilling echter niet tot doopbaar nageslacht zou kunnen leiden).
Hij werd veroordeeld om levend verband te worden en naar de brandplaats gebracht. De jongen schreeuwde dat hij onschuldig was en riep de Heilige Maagd aan. Het vuur werd aangestoken maar verteerde de veroordeelde niet. De procedure werd een aantal malen herhaald, er werd olie op de vlammen gegooid, maar er gebeurde niets.
De Maagd geloofde de jongen kennelijk of - ze had immers zelf een zoon - vond het vergrijp onschuldig.
De Paus, nooit ver weg in Avignon in die tijd, werd er bijgehaald die persoonlijk de onmogelijkheid van de verbrandingsdood constateerde.
De vissersjongen werd door de Paus vrijgesproken. Het mirakel werd officieel erkend in een proclamatie uit 1326. En er werd een kapel op de brandplaats gebouwd. Wij kijken vanaf ons terras op de zijkant van le Chapelle Notre Dame du Miracle.
Comments
Post a Comment